Αυτοί που μένουν κι αυτοί που φεύγουν...

Όπως πέφτει ένα φύλλο

έτσι χάνεις κι έναν φίλο... (Σ. Τσώτου 1970)

Πάντα κάποιος θα φεύγει, πάντα κάποιος θα μένει...

...ασχέτως...

–      του τι      (σχέσης ή δεσμού)

–      του πότε  (ηλικίας ή εποχής)

–      του πού   (καρδιάς ή γεωγραφίας)

–      του πώς   (με πλοίο ή με «μαιιλ», με πόνο ή με άχτι)

–      του γιατί  («...δεν γίνετ’ αλλιώς» ή «...το έχω ανάγκη»)

–      του μετά  («...θα γυρίσω», «...θα περιμένω», μνήμη ή λήθη).

Κάποιοι θα μένουν...

...ίσως...

–      Μη μπορώντας να φύγουν (ή μη θέλοντας ή γιατί «έτσι πρέπει»).

–      Αναστενάζοντας (από ανακούφιση ή με λυγμό).

–      Προσμένοντας (-αν έλθει ποτέ- «το νόστιμον ήμαρ»  ή –μπορεί- και το φευγιό το δικό τους).

–      Θυμώνοντας (μ’ αυτούς που θέλησαν ή μπόρεσαν να φύγουν ή ζηλεύοντάς τους που το κατάφεραν).

–      Γεμάτοι ή με καθόλου έγνοια (για το «μετά» αυτών που φεύγουν ή για το δικό τους «μετά»).

–      Υποφέροντας (πιο πολύ από εκείνους που φεύγουν), πιστεύοντας πως «...δεν έχουν πού αλλού να πάνε» αφού ποτέ δεν έμαθαν να ψάχνουν, φοβούνται το άγνωστο, το ταξίδι, την αλλαγή κι ας «...πνίγονται μένοντας εκεί».

Κάποιοι θα φεύγουν...

...ίσως...

–      Μη μπορώντας να μείνουν (ή μη θέλοντας ή γιατί «έτσι πρέπει»).

–      Αναστενάζοντας (από ανακούφιση ή με λυγμό).

–      Προσμένοντας (να πάνε μαζί τους αργότερα κι εκείνοι που έμειναν πίσω ή –μπορεί- και «το νόστιμον ήμαρ»).

–      Θυμώνοντας (μ’ αυτούς που θέλησαν ή μπόρεσαν να μείνουν ή ζηλεύοντάς τους που το κατάφεραν).

–      Γεμάτοι ή με καθόλου έγνοια (για το «μετά» αυτών που μένουν ή για το δικό τους «μετά»).

–      Υποφέροντας (πιο πολύ από εκείνους που μένουν), πιστεύοντας πως «...οπουδήποτε αλλού είναι καλύτερα» αφού ποτέ δεν έμαθαν να «το ψάχνουν», φοβούνται «το άγνωστο», «το ταξίδι», «την αλλαγή» κι ας «...πνίγονται μένοντας στα ίδια».

Αυτοί που μένουν, αυτοί που φεύγουν μα κι εκείνοι που «φύγαν» ενώ παραμένουν κι εκείνοι που μείναν αλλά «είναι αλλού»...

Ξανασυναντιόμαστε κάποτε (σκόπιμα, τυχαία ή «εξ ανάγκης»)...

...ασχέτως...

–      του τι     (σχέσης ή δεσμού)

–      του πότε (ηλικίας ή εποχής)

–      του πού  (καρδιάς ή γεωγραφίας)

–      του πώς  (με πλοίο ή με «μαιιλ», με λαχτάρα ή πόνο)

–      του γιατί («πρέπει» ή «θέλουμε» ή «...ήλθε η ώρα»).

–      του μετά («...για πάντα», «...για λίγο» ή «...ποτέ ξανά»).