Νεοέλληνας 2

Παραμυθάκι...

© Μάριος Μακρυγιωργάκης, "in Greece"

Μια φορά -όπως λένε στα παιδιά-

ήτανε στην υδρόγειο μια γωνιά:

ένας τόπος μαγεμένος

-απ’ τα Θεία βλογημένος-

π’ όλα τ’ άνθιζε θαρρώ.

(Μια φορά κι έναν καιρό).

Μια φυλή, ράτσα διαφορετική

-όλοι λεν’- μεγαλούργησε εκεί,

με ανθρώπους δουλευτάδες

και στο γλέντι, αρχοντάδες

μα κι αν χρειαζότανε... 

...κάθ’ οχτρός σκιαζότανε.

Ήρωες, φιλοσόφους, ποιητές,
τόσους -λεν- δεν θα βρεις αλλού -ποτές!
Ναῦς, ελιά, τέχνη, σοφία...
-η «Άμεση Δημοκρατία»,
λεν, γεννήθηκε εκεί-

...ξακουστά σ’ όλη τη Γη..

Τότε, που -όπως λένε στα παιδιά-

© Μάριος Μακρυγιωργάκης, "Μούσες - Ποντίκια"

όλα, μα όλα, τέλειωναν καλά,

που απ’ το φως το μαγικό

άνθιζαν τα πάντα -εδώ-

ίσως να ‘ζησα κι εγώ...

...μια φορά κι έναν καιρό.

Τώρα -επεράσαν’ πια αιώνες-

«ξέφραγο τ’ αμπέλι» -παν’ οι ανθώνες-

ναοί και «θέρετρα», τουρλού,

ράτσα, κουλτούρας: «κουτουρού»...

...ω, τι τόπος! (μαγαζί,

π’ αλωνίζει όποιος βρεθεί).

Το ποίημα αυτό και οι φωτογραφίες, προέρχονται από:

Μακρυγιωργάκης, Μ. (2015), ...με μια δεύτερη ματιά.... Ποίηση, Ηράκλειο: Αυτοέκδοση.

(πληροφορίες στο: http://www.osdelnet.gr/book/1217564/)