Με μια δεύτερη ματιά... (αλλά αυτή τη φορά, "κοιτώντας από απέναντι").

Σας φαίνεται  «χαριτωμένο», «αστείο»,  «προχώ», το διπλανό σκίτσο; ...Γιατί όχι;  Είμαστε «ανώτερα όντα», οπότε μόνον ως «κωμωδία» μπορούμε να το δούμε και/άρα, ως «φανταστικό», «διασκεδαστικό». Καθώς είμαστε εγωκεντρικοί, (εκ φύσεως), βλέπουμε υποκειμενικά, (από τη δική μας πλευρά) φτιάχνοντας τον κόσμο στα μέτρα μας.  Κι αυτό, όχι μόνον ως άτομα, αλλά και ως φύλα, «σόι», οπαδοί, συντεχνίες, «πιστοί», λαοί, φυλές, γένη, «είδος», κ.ο.κ. θεωρώντας ό,τι «άλλο», ό,τι «διαφορετικό», ως «απέναντι». Ακόμη κι όταν χαρακτηρίζουμε κάποιον άλλο ως «ρατσιστή» -κι ας είναι- το κάνουμε με εγωκεντρισμό, δηλαδή με μια δόση ...ρατσισμού.

      Πώς θα ήταν, ωστόσο αν σκεφτόμασταν, κατά περίπτωση, και «την άλλη πλευρά»; κοιτώντας από την «απέναντι όχθη», ίσως αυτή η «...δεύτερη ματιά...» μας, μάς έκανε να αναθεωρήσουμε -θετικά ή αρνητικά, δεν έχει σημασία- ορισμένα πράγματα...

...Κάποιοι το έκαναν ήδη, «αναπαριστώντας» έναν «παράλληλο κόσμο» με εμάς μεν στο επίκεντρο, αλλά ταυτόχρονα και στην «απέναντι όχθη». Ας τον δούμε λοιπόν, αλλά προσέξτε!  Αυτή η «από απέναντι» οπτική, σε αρκετά σημεία πονάει και μάλιστα, πονάει πολύ, (...ίσως βέβαια και να πρέπει.)...

Πηγή: boredpanda.com

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

...οπότε, «συνάνθρωποι», σας χαιρετώ, χωρίς άλλα σχόλια...

Πηγή εικόνων: boredpanda.com

Τα κείμενα τρίτων που -για τεκμηρίωση ή προβληματισμό-  φιλοξενούνται εδώ, 

απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους, όχι κατ' ανάγκην και του ιστολογίου.