Τρεις Αλήθειες για τη Γέννηση του Φασισμού...

   Οι οικονομικές κρίσεις δεν γεννούν φασίστες, φτωχούς γεννούν... 

   ...ας σταματήσει, μαζί με τις άλλες, κι αυτή η δικαιολογία...

Όσο δύσκολο και αν είναι, πρέπει να λύσω την απορία που τριγυρνάει στο μυαλό μου τόσο καιρό, γιατί η Ελλάδα, πλέον, γεννάει τόσο εύκολα και ανώδυνα φασιστικές προσωπικότητες;

H γέννα αποτελεί μια επώδυνη κατάσταση και απαιτεί την ψυχολογική και σωματική προετοιμασία τόσο της μέλλουσας μητέρας όσο και του εμβρύου. Επομένως η Ελλάδα ως φασιστική μήτρα μήπως προετοιμαζόταν χρόνια για αυτό το φαινόμενο και τώρα οι πολλαπλές γεννήσεις δεν αποτελούν τίποτα άλλο παρά το φυσικό αποτέλεσμα αυτής της οδυνηρής διαδικασίας; Και σίγουρα μπορεί να μην είμαστε όλοι φασίστες και ακροδεξιοί αλλά ένα αρκετά μεγάλο τμήμα κομμάτι αυτής της χώρας ασπάζεται ένα ακραίο ιδεολόγημα είτε το ψηφίζει είτε όχι πλέον. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το παραδεχτούμε με φόβο και χωρίς καθόλου πάθος.

Δεν θα συμμεριστώ καθόλου τις απόψεις περί πλανεμένων, αντιδραστικών και αποκαρδιωμένων από την πολιτική- οικονομική κατάσταση πολιτών. Οι τέτοιου τύπου δικαιολογίες δημιουργούν ένα μαξιλάρι ασφαλείας και δίνουν τη δυνατότητα της κυριαρχίας αυτής της ιδεολογίας. Ο φασισμός στέριωσε για τα καλά στις νοοτροπίες μας, και αν σήμερα δεν υπάρχουν εκπρόσωποι του στη Βουλή, δεν αλλάζει καθόλου το γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί εκπρόσωποι του στην κοινωνία. Έτσι και αλλιώς είναι ένα φαινόμενο που προετοιμαζόταν χρόνια σε ένα ευρωπαϊκό επίπεδο, καθιστώντας αυτές τις αντιλήψεις την ασπίδα του οικονομικού συστήματος. Το αυγό του φιδιού επωαζόταν για πολύ καιρό προστατευμένο από τις κατάλληλες συνθήκες.

Ο Αριστοτέλης ως ο πρώτος γλωσσολόγος συνέδεσε τη γλώσσα με τη σκέψη.  Καθώς λοιπόν ο Λόγος έχει δισυπόστατη έννοια, η γλωσσική πράξη από τη μία και η λογική, η σκέψη δηλαδή από την άλλη. Αυτό το δεδομένο, το ίδιο το σύστημα, που κατακεραυνώνει κατ’ επίφαση το φασιστικό μόρφωμα, φρόντισε για την εξ’ αντιθέτου εφαρμογή του. Τι συνέβαινε τόσα χρόνια και τι συμβαίνει ακόμα και σήμερα; Απουσιάζει παντελώς από την εκπαίδευση η λέξη φασισμός. Διαγράφοντας τη λέξη αυτή από το λεξιλόγιο των νέων, διαγράφεις ουσιαστικά την έννοια από τη σκέψη και τη σκέψη από το λόγο. Αφού δεν μπορώ να σκεφτώ τι είναι φασισμός, πώς θα μπορέσω να τη προφέρω και πολύ περισσότερο πώς θα μπορέσω να την καταδικάσω; Τυχαίο; Όχι, αν συνυπολογίσουμε και τους παρακάτω παράγοντες.

Η δημοκρατία είναι λάθος να βασίζεται μόνο στην εκτελεστική και δικαστική εξουσία. Το βασικότερο ρόλο τον έχει η νομοθετική. Ο νομοθέτης, λοιπόν, αν δημιουργήσει σωστούς νόμους τότε όλες οι υπόλοιπες εξουσίες θα λειτουργήσουν ομαλότατα. Το πρόβλημα, όμως για χρόνια είναι ότι πάσχουμε από νόμους και όσους έχουμε τους προσαρμόζουμε κατά πως μας εξυπηρετεί. Η δημοκρατία μετονομάζεται σε δημοκρατία με ολίγη συμμετοχή και η εξουσία περνάει στα χέρια του ισχυρού. Ο ανίσχυρος τώρα θα προσπαθήσει να ενταχθεί σε ένα πλαίσιο που θα του χαρίσει το χαμένο του δίκιο. Αυτό κάνει και η φασιστική ιδεολογία. Με λαϊκισμό οξύνει τις αντιθέσεις και αποδίδει μία φαινομενική δικαιοσύνη. Όταν μπορείς να καταβαραθρώσεις το καλύτερο πολίτευμα εκ των έσω, το επόμενο βήμα είναι να γεννηθεί ο φασισμός. Τι έχεις να χάσεις άλλωστε;

Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε σοσιαλισμός, κομμουνισμός και φιλελευθερισμός. Δηλαδή ιδεολογίες και της λεγόμενης Αριστεράς και της Δεξιάς και του Κέντρου. Μετά μεγάλο τμήμα της Αριστεράς και του Κέντρου έγινε Δεξιά. Συμπορεύτηκαν και κανιβάλισαν παραδοσιακές αξίες και σταθερές της χώρας αυτής. Αυτοσκοπός τους έγιναν τα τραστ και το δίκαιο των τραπεζών. Η σκληρή οικονομία κυριάρχησε και οι ιδεολογίες πάγωσαν. Γεννήθηκε λοιπόν ένα σύστημα, μία αξία. Αυτές τις χαμένες αξίες επανέφερε η Ακροδεξιά με γλώσσα απλή και αυτό ήταν. Αυτοί είναι καλά και εμείς χειρότερα. Το λάθος της Αριστεράς έγινε όπλο στα χέρια του ίδιου του συστήματος και η ακροδεξιά που ταϊζόταν από τους ίδιους αφού εκτέλεσε σωστά το ρόλο της κυνηγήθηκε αφού κυνήγησε πρώτα λίγη περισσότερη εξουσία από αυτήν που της άνηκε.

Οι παθογένειες ενός καλοστημένου συστήματος κυοφόρησαν, τελικά, τις φασιστικές προσωπικότητες, που γεννιούνται σήμερα ανώδυνα και με τόση ευκολία. Αν σου στερήσουν τη σκέψη, αν σου σβήσουν τις επιλογές και αν σου αχρηστέψουν το άριστο των πολιτευμάτων τότε θα φωτιστεί η πιο σκοτεινή πλευρά των ανθρώπων που είναι το ένστικτο. Ο φασισμός τρέφεται από το ένστικτο προς επιβίωση. Επομένως παίξαμε με τη φωτιά και περιμένουμε το Ολοκαύτωμα μας.

Παπακωνσταντίνου Δήμητρα. (στο, o-klooun.com)

Υ.Γ: Η οικονομική κρίση δε γεννάει φασίστες, φτωχούς γεννάει. Και απέναντι της είμαστε όλοι ίσοι, για να σταματήσει και αυτή η δικαιολογία.

Τα κείμενα και το οπτικό υλικό άλλων που -για τεκμηρίωση ή προβληματισμό-  φιλοξενούνται εδώ, 

απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων / δημιουργών τους, όχι κατ' ανάγκην και του ιστολογίου.