Γίνεται;

(«...Ἃμ᾽ ἔπος, ἅμ᾽ ἔργον...»)*

«Πίσω» κοιτώντας, «...πάει! ...ειν’ αργά πια...» - είπα-

και κοίταξα «εμπρός»... «...μπα! είν’ ακόμη νωρίς...».

Και κύλησ’ ο χρόνος σαν μια σταγόνα βροχής

πα’ σ’ ένα τζάμι, και στέγνωσε -είδα- ...καληνύχτα!

                                                                                         

                        

               © Γιώργος Μακρυγιωργάκης, "Ίλιγγος"

Αναπολώντας... «...κρίμα! τέλειωσε...» -είπα-

 ...όνειρα κάνοντας... «...όχι βιάση! ...προφταίνω...».

Και πάει η ζωή σαν τσιγάρο αναμμένο,

-κι ίσα που πρόλαβα, την καύτρα του είδα- μεσ’ στη νύχτα....

* Αφιερωμένο απ' την καρδιά μου  σε όλους τους  φοιτητές μου  αλλά κυρίως σ' αυτούς που "στενοχώρησα"                     στην "εξεταστική'" που μας πέρασε. 

Το ποίημα αυτό και η φωτογραφία προέρχονται από:

(εδώ)