Δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες...

Ας είμαστε ρεαλιστές. Δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες, και οι άνθρωποι δεν μπορούμε να ξυπνάμε, να δουλεύουμε, να υπάρχουμε με το ίδιο κέφι και ενέργεια...

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις όταν, ψυχολογικά, δεν νιώθεις καλά.*

Όταν έχουμε κακή διάθεση, πρέπει να κάνουμε ή να σκεφτόμαστε μόνο θετικά πράγματα για να αισθανθούμε καλύτερα. Σωστά; 

...Λάθος! 

...Ας είμαστε ρεαλιστές. Δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες, και οι άνθρωποι δεν μπορούμε να ξυπνάμε, να δουλεύουμε, να υπάρχουμε με το ίδιο κέφι και ενέργεια. Η διάθεσή μας μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή από ένα κακό ξύπνημα, κάτι που μόλις ακούσαμε, είδαμε, βιώσαμε ή μια ανάμνηση που ανασύραμε από το «σκληρό μας δίσκο».

s Είναι αυτό ευχάριστο; Όχι.

s Είναι μεμπτό ή κάτι για το οποίο πρέπει να ντρεπόμαστε; Ούτε.

...Είναι λογικό, παρ’ όλα αυτά, δε φαίνεται να το αντιμετωπίζουμε ως τέτοιο. Έτσι, όταν δεν αισθανόμαστε χαρούμενοι, ενστικτωδώς προσπαθούμε να διώξουμε τα άσχημα vibes, συναισθήματα και σκέψεις και να τα αντικαταστήσουμε με πιο θετικά ώστε να ανέβουμε πιο δυναμικά και αισιόδοξα το βουνό που λέγεται «οικογένεια, δουλειά, υποχρεώσεις». Είναι αυτό πάντα εφικτό; Ξεκάθαρα, όχι.

«...Αυτός ίσως είναι ένας από τους πιο αναποτελεσματικούς τρόπους να νιώσουμε καλά. Για την ακρίβεια, αυτό που έχουμε περισσότερη ανάγκη εκείνη τη στιγμή είναι να κάνουμε ακριβώς το αντίθετο. Να τα αποδεχτούμε... ...Όταν κάτι ή κάποιος πυροδοτεί την απελευθέρωση αρνητικών συναισθημάτων, ας τα αναγνωρίσουμε και ας τα αγκαλιάσουμε...»(1). 

Αυτή η διαδικασία προσομοιάζει με εκείνη του όταν  νιώσουμε κάποια στιγμή έναν πόνο στο στομάχι που προσπαθούμε να σκεφτούμε τι μπορεί να φάγαμε και τελικά να μας πείραξε.

«...Ας προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε τον λόγο που δεν αισθανόμαστε καλά... ...ακόμη κι αν δεν τον βρούμε ώστε να καταφέρουμε να “διορθώσουμε την κατάσταση” ας αναγνωρίσουμε το συναίσθημα κι ας πούμε στον εαυτό μας “Δεν αισθάνομαι καλά”...».  

«...Για μερικούς, το κλειδί για να αγγίξουν την ευτυχία είναι η ικανότητα να αισθάνονται κακόκεφοι μερικές φορές...» (1).

Σε έρευνα(2) που συμμετείχαν 2.300 φοιτητές από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βραζιλία και την Κίνα, οι οποίοι κλήθηκαν να απαντήσουν στις ερωτήσεις:  

Ποια συναισθήματα θα ήθελαν να νιώθουν περισσότερο ή λιγότερο                                      και ποια αισθάνονται όντως...

...Αυτοί που δήλωσαν ότι είναι περισσότερο ικανοποιημένοι από τη ζωή και νιώθουν λιγότερα αρνητικά συναισθήματα, τελικά αποδείχτηκαν εκείνοι που ένιωθαν οποιοδήποτε συναίσθημα τους φαινόταν σωστό κάποια δεδομένη στιγμή, ακόμη κι αν αυτό ήταν αρνητικό.

«...Η επιθυμία να είμαστε χαρούμενοι και ευδιάθετοι όλη την ώρα δεν είναι και τόσο ρεαλιστική...»,«...Το να μη θέλουμε να νιώθουμε λύπη, θυμό, φόβο, επίσης δεν είναι ρεαλιστικό...»,« ...Αν μπορούσαμε να δεχόμαστε, ακόμα και να καλωσορίζουμε κάθε συναίσθημα που έρχεται στην επιφάνεια, ακόμα και τα πιο δυσάρεστα, θα ήταν πολύ πιο πιθανό και εύκολο να αισθανθούμε, τελικά, πιο πλήρεις και ευτυχισμένοι...»(2).

Συμπερασματικά...

             «...Κακό δεν είναι να μην είσαι καλά, κακό είναι να κάνεις τα πάντα για να διώξεις                                  αυτό το συναίσθημα...».

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που δεν θα νοιώθετε καλά, προσπαθήστε -έστω και σαν άσκηση- να το αναγνωρίσετε, να βρείτε τι σας το προκαλεί και να το αποδεχτείτε. Ίσως να είναι ο πιο σύντομος και αποτελεσματικός τρόπος για να το ξεφορτωθείτε.

(1) Mo Gawdat, στο: "Solve for Happy"
(2) Maya Tamir, στο: "Journal of Experimental Psychology"
* Πρωτότυπο κείμενο στο: bovary.gr

                                                                    Τα κείμενα άλλων που -για τεκμηρίωση ή προβληματισμό-  φιλοξενούνται εδώ,                                                                                                                           απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους, όχι κατ' ανάγκην και του ιστολογίου.