"...Τι ωθεί έναν κάτοικο του Κολωνακίου, που εργάζεται στην πλατεία Κολιάτσου και χωρίς να είναι γαιοκτήμονας στην επαρχία, να αγοράσει ένα τετρακίνητο τζιπ;..."
"Ένα ερπετό στον νου μας"*
Χωρίς τη συναίνεση του αρχαιότερου στρώματος του εγκεφάλου -αυτού που κληρονομήσαμε από τα ερπετά- δε θα μπορούσαμε να κάνουμε τις επιλογές μας. Ο έλλογος εγκέφαλος χρησιμεύει μόνο για να δικαιολογεί...
"...Τι ωθεί έναν Αθηναίο, κάτοικο του Κολωνακίου, ο οποίος εργάζεται στην πλατεία Κολιάτσου και δεν είναι γαιοκτήμονας στην επαρχία, αλλά απλώς έχει ένα εξοχικό στο Αυλάκι -πηγαίνει εκεί άνετα μέσω της Αττικής Οδού- να αγοράσει ένα τετρακίνητο τζιπ;..."
...Ο Κλοτέρ Ραπέιγ, βιοανθρωπολόγος ειδικευμένος στην ψυχολογία των πωλήσεων, απαντά ότι την επιλογή την έκανε ο ερπετοειδής εγκέφαλος του αγοραστή.
Σ’ αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν και διάφορες έρευνες που διενεργήθηκαν από ειδικούς μετά από ανάθεση μεγάλων διαφημιστικών εταιρειών.
“...Βέβαια οι επιλογή αυτού του αυτοκινήτου εμπλέκει και το πιο έλλογο τμήμα του εγκεφάλου, το νεοφλοιό. Την τιμή, τα αριθμητικά μεγέθη, επεξεργάζεται αυτό το τμήμα του εγκεφάλου, όμως τα συμπεράσματά του χρησιμεύουν μόνο ως άλλοθι για τις ασυνείδητες επιλογές του ερπετοειδούς εγκεφάλου. Επίσης η αμυγδαλή και ο μέσος εγκέφαλος που ελέγχουν τα συναισθήματα συμβάλλουν στην τελική επιλογή, κυρίως σε ό,τι αφορά στο χρώμα και στην αισθητική του οχήματος. “Όμως η κυρίαρχη δύναμη προέρχεται τελικά από τον ερπετοειδή εγκέφαλο”...
...υποστηρίζει ο Ραπέιγ και απόδειξη της επιτυχίας του είναι το πελατολόγιο του: πενήντα από τις εκατό κορυφαίες εταιρείες που φιγουράρουν στο οικονομικό περιοδικό Fortune. Ο ίδιος δεν μελετά το ασυνείδητο τού κάθε μεμονωμένου πελάτη, αλλά το συλλογικό πολιτιστικό ασυνείδητο, πολύ πιο σημαντικό από την ηλικία, την κοινωνική τάξη, τη χώρα ή το φύλο.
Στον Ραπέιγ αποτάθηκε και μια μεγάλη τυροκομική εταιρεία η οποία επιθυμούσε να εξαγάγει τα προϊόντα της στις ΗΠΑ. Είχε προβάλει μεταφρασμένη στην Αμερική μια πολύ επιτυχημένη στη Γαλλία, διαφήμισή της. Σ' αυτήν...
"...μια γυναίκα χαϊδεύει ερωτικά και μυρίζει με πάθος ένα κομμάτι τυρί. Στις ΗΠΑ η προβολή της διαφήμισης σημείωσε παταγώδη αποτυχία, χωρίς κανείς να μάθει το γιατί. Ο Ραπέιγ ανακάλυψε ότι οι Γάλλοι θεωρούν το τυρί ως κάτι ζωντανό, γι’ αυτό η ηθοποιός το χαϊδεύει και το μυρίζει. Στις ΗΠΑ, αντίθετα, κανείς δε θα ήθελε να το πιάσει κι ακόμα περισσότερο να το μυρίσει. Μάλιστα όλα αυτά τα ψηλαφίσματα θεωρούνται ανθυγιεινά και αηδιαστικά..."
...Μετά την προτροπή του Ραπέιγ να επιμείνουν στην υγιεινή και στην υψηλή ασφάλεια της συσκευασίας, η νέα διαφημιστική καμπάνια αύξησε τις πωλήσεις κατά 50%.
Σύμφωνα με τον διάσημο ψυχαναλυτή Καρλ Γιουνγκ (1875-1961), υπάρχουν συλλογικές εικόνες τις οποίες αποκαλεί “αρχέτυπα”, όπως η σκιά, η ψυχή, ο σοφός γέροντας ή ο καλός και ο κακός. Αυτές διαμορφώθηκαν προ αμνημονεύτων ετών και ισχύουν για όλη την ανθρωπότητα, αφού βρίσκονται στο βαθύτερο στρώμα του συλλογικού ασυνείδητου. Υπάρχουν όμως κι άλλα αρχέτυπα που δεν είναι καθολικά, αλλά ισχύουν σε πιο περιορισμένες ομάδες: έναν πληθυσμό, μια κοινωνική τάξη, μια γενιά. Αυτά καθοδηγούν την ασυνείδητη συμπεριφορά του κάθε μέλους της ομάδας, τον τρόπο με τον οποίο βλέπει την οικογένεια, την τιμιότητα, τον πόλεμο κ.ο.κ. Τα πολιτιστικά αρχέτυπα των Αμερικανών είναι διαφορετικά από εκείνα των Γάλλων και των Κινέζων. Απ’ αυτά εξαρτάται η στάση του καθενός από μας απέναντι στους μετανάστες καθώς και τα αποτελέσματα των εκλογών. Επίσης επηρεάζουν πολύ και τις επιλογές των καταναλωτών...
Τα κείμενα άλλων που -για τεκμηρίωση ή προβληματισμό- φιλοξενούνται εδώ, απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους, όχι κατ' ανάγκην και του ιστολογίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου