Αυτομαστίγωμα, εν έτει 2007...

       Είμαστε ένας λαός παράξενος και  μαζοχιστής...

...προπάντων μαζοχιστής...

§ Πάντα έχουμε ένα εναλλακτικό πρόβλημα για κάθε λύση.

§ Από τους σπουδαίους προγόνους μας, κληρονομήσαμε δύο ένδοξους βράχους: την Ακρόπολη και τον Καιάδα. Και σταθήκαμε ανάξιοι όχι μόνο στο ύψος τού πρώτου, αλλά και στο βάθος τού δεύτερου.

§ Ο Ευρωπαίος υπερτερεί έναντι τού Έλληνα, γιατί ο πολιτισμός του έχει τις ρίζες στην Ελλάδα κι ας μην το παραδέχεται, ενώ ο Έλληνας υστερεί, γιατί ο πολιτισμός του βασίζεται στην Ευρώπη και το καμαρώνει.

§ Στην Ευρώπη αντιστοιχούν τρία δέντρα σε κάθε κάτοικο.  Στην Ελλάδα αντιστοιχούν τρεις εμπρηστές σε κάθε δέντρο. Έχουμε κάψει σε δέκα χρόνια, ότι οι άλλοι σε εκατό.

§ Αξιοκρατία ονομάζουμε τα προσόντα που απαιτούνται για να υπερπηδήσουμε έναν καλύτερό μας. Αναξιοκρατία λέμε την ατυχία μας να μην γίνουμε κι εμείς κάτι που δεν αξίζουμε, όπως τα καταφέρνουν κάποιοι άλλοι.

§ Ο καθένας μας κρύβει μέσα του τον καλύτερο και τον χειρότερο Έλληνα. Τo κακό είναι ότι, όσο πάει, αυτοί οι δύο, όλο και λιγότερο διαφέρουν μεταξύ τους.

...Αν ξεβρομίσει ποτέ αυτός ο τόπος, φοβάμαι πως θα μείνει μόνο ο τόπος...

Σακελλάριος Α. (2007), Τότε που οι άνθρωποι γελούσαν. Αθήνα: Σιδέρης

Τα κείμενα και το οπτικακουστικό υλικό άλλων που -για τεκμηρίωση ή προβληματισμό-  φιλοξενούνται εδώ, 

απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων / δημιουργών τους, όχι κατ' ανάγκην και του ιστολογίου.